Wees de verandering die je wilt zien in de wereld .
(Mahatma Ghandi)
Daar is het weer. Een woord dat me niet loslaat en vraagt om van alle kanten bekeken te worden. Zoals meestal doe ik dat dan ook, soms in een gedicht en nu in dit blog. Het boek ‘De vierde dimensie’ van Hans Peter Roel brengt mijn gedachten op gang. Het boek stond al lang op mijn verlanglijstje en vorige week kreeg ik het eindelijk in handen. Wat een herkenning en wat een hernieuwde bewustwording! Het maakt me blij en nieuwsgierig.
Van nederigheid naar deemoed
Terug naar het woord, dat maar blijft zoemen in mijn hoofd door het lezen van het boek. Nederig, wat is het eigenlijk? Van Dale omschrijft het in twee betekenissen: onaanzienlijk, gering én bescheiden, deemoedig. In de eerste beschrijving herken ik mijn gevoel bij het woord niet. Bij het tweede wel. Deemoedig: wat een fantastisch woord! Dit is het! En wat een mooie betekenis. Deemoedig = vol nederige onderworpenheid. Ik word geraakt wanneer ik deze betekenis laat binnenkomen. Dit is waarom het woord blijft zoemen en aandacht blijft vragen.
Je zult nu misschien denken “ze spoort niet”. Wie wil zich nu onderwerpen, en dan ook nog wel op een nederige manier? Ons doel is toch om volledig in onze kracht te komen en dat ook te laten zien. Mijn cliënten laten zich juist door mij begeleiden om die innerlijke kracht aan te boren.
De trigger
Wat triggert me dan? Wat ik voel is dat deemoed ons allemaal past.
Er is een verschil tussen persoonlijke ontwikkeling waar bewustwording en het laten groeien van je innerlijke kracht centraal staan enerzijds, en anderzijds wat je met deze bewustwording en kracht in het grotere geheel kunt betekenen. En dat laatste brengt mij bij deemoed, het nederig onderwerpen aan de universele kracht. In het grote geheel zijn wij allemaal een schakel en allemaal proberen we onze bijdrage te leveren die in onze beleving onze omstandigheden en die van het geheel verbeteren. Soms bewust en heel vaak ook onbewust. …
Alleen … het verbeteren van onze eigen omstandigheden schuurt nogal eens met het grote geheel. Een verschil tussen verbetering op de korte termijn en op de lange termijn. In een ander boek las ik de zin ‘het is belangrijk, maar doet het er ook toe?’ …
Deemoed roept bij mij ook de associatie op met het woord ‘grootmoedig’. Dit betekent edelmoedig of onzelfzuchtig. Waarbij ik eerst aan een tegenstelling dacht bij de woorden deemoedig en grootmoedig geloof ik dat ze in elkaars verlengde liggen. Deemoed vraagt om onzelfzuchtig zijn. In mijn beleving vragen deze begrippen het accepteren van een grotere macht dan mijzelf. Weten dat ik een deel bent van een groter geheel. Dat ik dienstbaar bent aan dat grote geheel. En dat ik daarbij niet slaafs volg, maar zelf leiding geeft aan mijn leven.
Leerschool
Een valkuil waar we heel vaak zelf in vallen komt door hoogmoed, doordat we een te hoge dunk van onszelf hebben. Denk maar aan het gezegde ‘Hoogmoed komt voor de val’ en wordt veroorzaakt doordat je niet (meer) in verbinding bent met jezelf, je talenten, je mogelijkheden en met je omgeving. Juist de verbinding met jezelf maakt het leven bijzonder en mooi. Het herkennen en erkennen van je mogelijkheden en onmogelijkheden geeft je de kans om te doen waar jouw passie en talenten liggen. Ik weet nog heel goed dat ik heel lang een beeld van mezelf had hoe mijn leven eruit zou zien als ik een bepaalde opleiding zou doen. Ik ben toen in een rol gestapt om aan dat beeld te voldoen. Het gevolg was dat ik dingen deed waarom gevraagd werd of waartoe ik een opdracht kreeg en waar ik heel vaak geen verbinding mee voelde. Het gevolg? Een burn-out. En dát was de beste leerschool in deemoed en nederigheid. Die burn-out gaf me het zetje om eens echt bij mezelf te rade te gaan en uit te vinden wat ik nu echt belangrijk vind. Ontdekken, hulp vragen, coachingsessies: een mooie weg naar de betere versie van mezelf. Ik raad je aan om, net als ik, naar jezelf te kijken en na te gaan wat je mist en wat je anders wilt. Hulp nodig? Ik wil je graag begeleiden op je ontdekkingsreis.
Om af te sluiten ga ik weer van hoogmoed naar deemoed met een uitspraak die ik als kind al van mijn ouders leerde: ‘wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd’.
Alles is van waarde, zonder het kleine blijft het grote klein.